[ad_1]
محققان دریافته‌اند که تنهایی می‌تواند خطر سکته مغزی را در بزرگسالان 50 سال و بالاتر تا 56 درصد افزایش دهد. این نتایج نشان می دهد که چرا تنهایی یکی از خطرناک ترین عوامل برای سلامت عمومی در سراسر جهان است.
به گزارش گاردینسازمان جهانی بهداشت، تنهایی را یکی از مشکلات عمده بهداشت جهانی می داند که بر تمام جنبه های سلامت، رفاه و توسعه انسان تأثیر می گذارد. جراح عمومی ایالات متحده آمریکا هشدار داده است که تأثیر تنهایی بر مرگ و میر معادل کشیدن 15 نخ سیگار در روز است.
مطالعات قبلی ارتباط بین تنهایی و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را نشان داده اند. اما اکنون محققان دانشگاه هاروارد تاثیر تنهایی بر سکته را بررسی کرده اند.
آنها دریافتند که بزرگسالان 50 ساله و بالاتر که از تنهایی مزمن رنج می برند، 56 درصد بیشتر از افرادی که به طور مزمن تنها نیستند، در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند. کسانی که در مقطعی تنها بودند، اما تنهایی آنها طولانی نشد، خطر سکته مغزی بالاتری نداشتند.
سکته مغزی در حال حاضر یکی از علل اصلی ناتوانی طولانی مدت و مرگ و میر در جهان است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که چرا تنهایی را باید یکی از مبرم ترین مسائل بهداشت عمومی دانست. محققان نتایج مطالعه خود را در مجله منتشر کردند پزشکی الکترونیکی منتشر کرده اند
رابطه بین تنهایی و سکته مغزی
محققان از داده های مطالعه بازنشستگی دانشگاه میشیگان استفاده کردند. از بیش از 12000 نفر بالای 50 سال در مورد تنهایی آنها بین سالهای 2006 تا 2008 سوال شد. این افراد هرگز سکته مغزی نکرده بودند. چهار سال بعد، 9000 نفر از همان افراد دوباره به همان سوالات پاسخ دادند.
محققان این افراد را به چهار گروه تقسیم کردند: “همیشه کم” (کسانی که از هر دو جنبه در تنهایی نمره پایینی دارند). «بیرون آمدن» (کسانی که ابتدا تنهایی زیاد و سپس کم داشتند); «آغاز» (کسانی که ابتدا تنهایی کم داشتند و سپس تنهایی زیاد). و “همیشه کم” (کسانی که در هر دو مورد سطوح بالایی از تنهایی را تجربه کردند).
این افراد تا سال 2018 مورد بررسی قرار گرفتند. دانشمندان از داده‌ها تأثیر عواملی مانند کناره‌گیری اجتماعی و افسردگی را که با تنهایی مرتبط هستند اما جدا از آن هستند، تشخیص دادند. سپس محققان دریافتند افرادی که در ابتدای مطالعه مجرد بودند، 25 درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی بودند.
اما افرادی که در گروه «همیشه بالا» بودند، 56 درصد بیشتر از گروه «همیشه کم» خطر سکته مغزی داشتند.
محققان می گویند ارزیابی منظم تنهایی می تواند مشخص کند که چه افرادی به طور مزمن تنها هستند و بنابراین در معرض خطر بیشتری برای سکته مغزی هستند. نکته مهم این است که افراد زمانی که توسط دیگران احاطه می شوند احساس تنهایی می کنند و باید بین تنهایی و کناره گیری اجتماعی تمایز قائل شد.
[ad_2]
